ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΣ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΣ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ
Από την ISKRA

"Η διδασκαλία του αρχαίου ελληνικού θεάτρου και χορού" (Ημερίδα 17.3.12 Αίθουσα Δήμου Βαθέος 7μ.μ.)

Αύριο  Σάββατο  17 Μαρτίου   στις  7 μ.μ. η Πυθαγόρειος  Ακαδημία   και  η  Διεύθυνση  Δευτεροβάθμιας  Εκπαίδευσης  Σάμου  διοργανώνουν εκδήλωση που  θα  γίνει  στην  αίθουσα  του  Δημοτικού  Μέγαρου  Βαθέος  με θέμα :

  

 Η διδασκαλία του αρχαίου ελληνικού θεάτρου και χορού

Συντονίστρια : Δρ. Εβίτα Καραγεώργου -Καραγκουλέ

[Σχολική Σύμβουλος ΠΕ 2 Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης Σάμου]

Ομιλητές:

-Άννα Λάζου, Δρ. Φιλοσοφίας, Λέκτορας Ανθρωπολογικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ερευνήτρια του χορού και καλλιτεχνική υπεύθυνη της ερευνητικήςκαι καλλιτεχνικής ομάδας "Δρυός Τόποι",

 [Φιλοσοφική Σχολή Παν/μιου Αθηνών-Πυθαγόρειος Ακαδημία]:

Η διδασκαλία της αρχαίας όρχησης-μια πρόταση για τη δια βίου μάθηση με άξονες την ανάπτυξη και τη θεραπευτική διάσταση  του αρχαίου ελληνικού χορού

-Μαρία Κέκκου, Δρ. Θεατρολογίας- συγγραφέας [Σχολική Σύμβουλος Δευτεροβάθμιας εκπ/σης  Αθηνών-Πυθαγόρειος Ακαδημία]

Η θεραπευτική λειτουργία του θεάτρου στον αρχαίο και τον σύγχρονο θεατή.

-Μπινίκου Μαρία, Φιλόλογος Γυμνασίου Αγ. Κηρύκου, Δημοτική Σύμβουλος και Πρόεδρος Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας:

Στιγμές από το θέατρο στα Σχολεία μας.

-Ευαγγέλου Ευθύμιος, Μηχανολόγος, Υπ.  Χορευτικού, ΕΠΑΛ Σάμου:

Ο χορός στα Σχολεία μας.



-Αγγελική Βαλεοντή –Δεμερτζή, Μαθηματικός, Γραμματέας Δ.Σ. του  Κέντρου Πρόληψης Ν. Σάμου “Φάρος”, Πρόεδρος του Συλλόγου “Ομόνοια Παγώνδα”, Πρόεδρος προοδευτικής κίνησης γυναικών Σάμου :



Η προληπτική και θεραπευτική λειτουργία του θεάτρου στους νέους σήμερα.



αρχαίο θέατρο Πυθαγορείου



ΔΝΤ: ''ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ''!

ΔΝΤ: ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ! ''ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ''! ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΚΥΝΙΚΑ ΟΣΑ ΚΡΥΒΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
ΔΝΤ: ΠΡΑΣΙΝΟ ΦΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΔΑΝΕΙΟ «ΒΡΑΧΝΑ» 28 ΔΙΣ
ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΒΡΑΖΙΛΙΑ, ΡΩΣΙΑ, ΙΝΔΙΑ, ΕΛΒΕΤΙΑ!
Ενέκρινε το δ.σ. του ΔΝΤ το δάνειο θηλειά στο λαιμό της χώρα μας, ύψους 28 δισ. ευρώ στο πλαίσιο της ''στήριξης'' της Ελλάδας. Επίσης ανακοίνωσε πως είναι άμεσα διαθέσιμα προς εκταμίευση 1,65 δισ. ευρώ.
Ειδικότερα, η συνεισφορά του ΔΝΤ θα είναι 19,8 δισ. ευρώ στο δεύτερο πακέτο ''στήριξης'' από κοινού με την Ευρωζώνη ύψους 130 δισ. ευρώ έως το 2014 (τα 109,2 δισ θα είναι δάνεια βραχνάς από την Ε.Ε.) και επιπλέον 8,2 δισ. ευρώ το 2015, όταν δηλαδή θα έχει λήξει το νέο πρόγραμμα ''στήριξης'' της Ελλάδας.

Σε σχετική ανακοίνωσή του, το Ταμείο υπογραμμίζει ότι ακύρωσε το προηγούμενο πρόγραμμα ''βοήθειας'' για την Ελλάδα, το οποίο είχε εγκριθεί τον Μάιο του 2010. Τα 20,3 δισεκατομμύρια ευρώ που η Αθήνα είχε λάβει στο πλαίσιο της πρώτης δανειακής σύμβασης, τα οποία αντιστοιχούν στο μεγαλύτερο δάνειο που έχει καταβληθεί απο ΔΝΤ, παραμένουν οφειλόμενα στο Ταμείο: η Αθήνα θα πρέπει να τα επιστρέψει μεταξύ 2013 και 2015.

Στη σχετική του έκθεση, που τέθηκε υπ' όψιν του δ.σ. του Ταμείου, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην τρόικα, Πολ Τόμσεν, σημείωνε:

- Να δοθεί το προτεινόμενο ποσό για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη νέα δανειακή σύμβαση, κατανέμοντας τα 28 δισ. σε 17 ισόποσες δόσεις του 1,65 δισ. για κάθε τρίμηνο, αφού όμως προηγουμένως υλοποιούνται τα συμφωνηθέντα (έτσι οι δόσεις θα συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται για ωμό εκβιασμό). Επίσης, αν στην πορεία εφαρμογής του προγράμματος εμφανιστούν «χρηματοδοτικά κενά», τότε θα καλυφθούν από την Ε.Ε.

- Χωρίς αυστηρή εφαρμογή του προγράμματος (κυρίως στους τομείς της φοροδιαφυγής, των αποκρατικοποιήσεων, των δημοσιονομικών προσαρμογών και της αυστηρής περικοπής δαπανών), υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι για αποτυχία, ακόμη και για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.Με λίγα λόγια ο Πολ Τόμσεν περίπου προδιαγράφει την αποτυχία, μια και οι στόχοι που τίθενται είναι μάλλον ανέφικτοι!

- Θα χρειαστούν δέκα και πλέον χρόνια για να λειτουργήσει ουσιαστικά η ανταγωνιστικότητα και η συνολική επίτευξη του στόχου θα συμβεί εάν η Ελλάδα πετύχει «μεγάλη εσωτερική υποτίμηση».

- Καλωσορίζεται η «αφοσίωση» (!) των κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση για να εφαρμόσουν το πρόγραμμα με αυστηρότερο έλεγχο από τους δανειστές.

Να σημειώσουμε ότι η έγκριση των 28 δισ. για την Ελλάδα από το Δ.Σ. του ΔΝΤ πραγματοποιήθηκε σε μια θυελλώδη πολύωρη συνεδρίαση, κατά την οποία υπήρξαν σφοδρότατες αντιδράσεις όχι τόσο κατά της Ελλάδας αλλά κυρίως εναντίον της πολιτικής και των προγραμμάτων που εφαρμόζει το ΔΝΤ στη χώρα μας.

Συγκεκριμένα, στις αντιδράσεις πρωτοστάτησαν η Βραζιλία, η οποία και δεν ψήφισε τη δανειοδότηση, η Ρωσία, η Ινδία και η Ελβετία, που δήλωσε ότι ψηφίζει απρόθυμα!

Πέμπτη 14 Μαρτίου

Πηγή: ISKRA 

Συνασπισμός Άρτας: Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στις εκλογές! Ημερομηνία δημοσίευσης: 14/03/2012

Συνασπισμός Άρτας: Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στις εκλογές! Ημερομηνία δημοσίευσης: 14/03/2012



ΤΕΤΆΡΤΗ, 14 ΜΑΡΤΊΟΥ 2012

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στις εκλογές! Ημερομηνία δημοσίευσης: 14/03/2012
Του Γιώργου Κ. Μπουγελέκα*
Το χρονικό διάστημα που προηγήθηκε δεν είδαμε μόνο τη σχεδιασμένη από τον δικομματισμό και τα κοράκια της τρόικας καταστροφή της Ελλάδας, αλλά και την επίμονη, πολύτροπα διατυπωμένη, ενωτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προς τις ριζοσπαστικές, αντιμνημονιακές δυνάμεις για κοινή δράση και ενωμένη κάθοδο στις εκλογές.
Δυστυχώς για τον ελληνικό λαό, η πρόταση αυτή απερρίφθη, άνευ επαίνων, από το σύνολο των οργανωμένων πολιτικών σχηματισμών της Αριστεράς με διάφορες αλληλοσυγκρουόμενες αιτιάσεις. Η ιστορία, και πριν από αυτήν ο λαός, θα τους κρίνουν σκληρά.
Όμως η ελληνική κοινωνία υποφέρει και ζητάει λύση στο δράμα της σήμερα! Δεν μπορεί να προσβλέπει στην μελλοντική καταδίκη του κομματικού αυτισμού, του προσωπικού συμβιβασμού και της εγωπαθούς ανακύκλωσης. Η ζωή δεν μπορεί να περιμένει.
Το ένα εκατομμύριο των ανέργων απαιτούν το δικαίωμα τους στη δουλειά. Οι μαθητές και οι δάσκαλοι απαιτούν τα σχολειά τους και τα βιβλία τους. Οι συνταξιούχοι θέλουν πίσω τις συντάξεις τους. Οι σπουδαστές απαιτούν την αναβάθμιση των καταρρακωμένων σπουδών τους και των πτυχίων τους. Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι δεν βολεύονται χωρίς την ανεξαρτησία των ιδρυμάτων τους και την αναζωογόνηση της έρευνας. Οι εργαζόμενοι απαιτούν μισθούς και αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις. Οι μικρομεσαίοι αυτοαπασχολούμενοι ζητούν να ξανανοίξουν την επιχείρησή τους. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές χρειάζονται κονδύλια και προσλήψεις για όλο το εθνικό σύστημα υγείας, που ξεπουλιέται στους ιδιώτες.
Το 99% της κοινωνίας λαχταρά να ξαναπάρει στα χέρια του τη ζωή του, το χαμόγελο του και την πίστη του στο μέλλον.
Οι εκλογές είναι μια ευκαιρία και ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι η λύση της ελπίδας και της προοπτικής.
Με δεδομένη τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού, την έντονη κινητικότητα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, την πασιφανή αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης από τα τέως ισχυρά κόμματα, την διαρκώς αυξανόμενη λαϊκή αγανάκτηση προς αυτούς που ψήφισαν τα ποικίλα μνημόνια και την αδυναμία συσπείρωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας από τα άλλα πολιτικά κόμματα, τώρα παρουσιάζεται μια μοναδική πρόκληση στον ελληνικό λαό. Να δώσει με την ψήφο του την πρώτη θέση στις επόμενες εκλογές στο ενωτικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ! Να δώσει τη δυνατότητα στην Αριστερά να ανατρέψει το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, να στείλει ένα πανευρωπαϊκό μήνυμα ελπίδας και αντίστασης και κυρίως να ξεκινήσει με μπροστάρη την Αριστερά η ανασυγκρότηση της χώρας, μέσα από τα ερείπια που άφησαν πίσω τους οι υπόγειοι συνομιλητές του Στρος Καν και οι συνεταίροι τους.
Οφείλουμε να θυμίσουμε σε όλους τους τοκογλύφους του κόσμου πως η μοίρα αυτού του τόπου δεν είναι η υποταγή, αλλά πάλι «...να γίνη μια δόξα κοινή, μια δόξα πανανθρώπινη, η δόξα των Eλλήνων, που πρώτοι, θαρρώ, αυτοί, στον κόσμον εδώ κάτω, έκαμαν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου».
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει για τους Έλληνες κάθε απόχρωσης και ιδεολογικής τοποθέτησης! Με την Αριστερά στην κορυφή, για τη σωτηρία της πατρίδας!

* Ο Γιώργος Μπουγελέκας είναι εκπαιδευτικός

www.avgi.gr

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ Ν. Ε. ΣΑΜΟΥ: "Η μόνη λύση", του Άγγελου Μανταδάκη

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ Ν. Ε. ΣΑΜΟΥ: "Η μόνη λύση", του Άγγελου Μανταδάκη: http://www.avgi.gr Ο εκλογικός νόμος υπήρξε διαχρονικά το πιο αποτελεσματικό όπλο του συστήματος, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει τη ...

Νίκος Χουντής προς Μπαρόζο, Ρομπάϋ: ".....με όχημα την Ελλάδα, φέρατε το ΔΝΤ στην Ευρώπη"

Νίκος Χουντής προς Μπαρόζο, Ρομπάϋ: «Μαζί με τον έλληνα Πρωθυπουργό, και με όχημα την Ελλάδα, φέρατε το ΔΝΤ στην Ευρώπη»

«Φτιάξατε μια Ευρώπη Γερμανική, της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας. Μια Ευρώπη φοβική απέναντι στους λαούς της και στα δημοψηφίσματα»

Μιλώντας σήμερα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στη συζήτηση σχετικά με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής της 1-2 Μαρτίου, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Μπαρόζο, και στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Ρομπάϋ, είπε τα εξής:
«Κύριε Πρόεδρε,
Πριν από 2 χρόνια, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί με τον έλληνα Πρωθυπουργό, έβαλαν τον λαό της πατρίδας μου σε ένα τεράστιο πείραμα. Η Ελλάδα αποτέλεσε το όχημα του ΔΝΤ στην ευρωζώνη. Σήμερα το ΔΝΤ είναι κατά θεσμικό τρόπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ελληνικό πείραμα : Μείωση μισθών, μείωση συντάξεων, μείωση επιδομάτων, μείωση δαπανών για τα σχολεία, για τα νοσοκομεία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων. Τα αποτελέσματα : 7% ύφεση πέρυσι. 1.000.000 άνεργοι σήμερα στην Ελλάδα επίσημα., 1.5 εκατ. άνεργοι ανεπίσημα. Κλείνουν καταστήματα, εργαζόμενοι δεν πληρώνονται. Ένας λαός δυστυχισμένος και προσβεβλημένος. Χρεοκόπησε η Ελλάδα σε βάρος του λαού της, σε βάρος της νεολαίας, σε βάρος των οικογενειών, για να κερδίζουν οι τράπεζες.
Και τώρα κ. Μπαρόζο και κ. Ρομπάϋ τι αποφασίσατε στο Συμβούλιο Κορυφής, που συζητάμε σήμερα. Αποφασίσατε τη χρεοκοπία της ιδέας της Ευρώπης. Αποφασίσατε τη χρεοκοπία της ιδέας της αλληλεγγύης. Αποφασίσατε να φτιάξετε μια Ευρώπη της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας, μια Γερμανική Ευρώπη. Αποφασίσατε να φτιάξετε μια Ευρώπη, όπου ο ένας θα καρφώνει τον άλλο. Μια Ευρώπη φοβική στους λαούς της, μια Ευρώπη φοβική στα δημοψηφίσματα και στη φωνή των λαών της. Αλλά κ. Μπαρόζο και κ. Ρομπάϋ, οι λαοί δεν χρεοκόπησαν και γρήγορα θα δώσουν απάντηση και θα στείλουν στα σκουπίδια τέτοιες συμβάσεις, τέτοια μνημόνια, τέτοιες συνθήκες».
Πηγές: http://www.inews.gr/200/vinteo-o-chountis-kollise-ston-toicho-barozo-kai-robay.htm
και http://www.youtube.com/watch?v=t0FrTmySElI&feature=player_embedded

"Το νήμα που κόβει τη γλώσσα" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ

Είναι ενδιαφέρον ότι η κανιβαλικά ανίκανη εξουσία της μικτής νεοδεξιάς στην οποία αναφέρομαι, στο πλάι αυτού του νέου αντιαριστερού λογιοτατισμού, ζητάει από την Αριστερά κλειστό, σαφές και ασφαλές σενάριο εξόδου από την κρίση. Λέει: εμείς (δηλαδή οι ομάδες εξουσίας) είμαστε οι εφαρμοστές μιας πολιτικής. Κακής, ψυχρής, αλλά υπαρκτής. Εσείς τι αντιπροτείνετε; Κατασκευάζοντας έναν άγνωστο προσπαθούν να παίρνουν τους γνωστούς.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΓΗ (11 ΜΑΡΤΗ 2012) 

Το νεοφιλελεύθερο σκέλεθρο του ΠΑΣΟΚ, εκτός του ότι τίναξε κάθε αριστερό ή σοσιαλιστικό ψίχουλο από το εσωτερικό του, ξανάκανε αντιαριστερή και ενίοτε αντικομουνιστική τη Ν.Δ. Μόλις η «Δεξιά» έπαψε (κατά παραχώρηση ΠΑΣΟΚ) να είναι επάρατος, μπόρεσε να αναστήσει και το καταπιεσμένο αντιαριστερό ψαχνό της. Ένας αρχαίος, ξεχασμένος, αντιαριστερός λόγος αναδύεται, που εκπλήσσει και τους δεξιούς πολίτες και τους παλιούς Πασόκους. Σαν να περίμενε το ιστορικό κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή τη λιποδιάλυση που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου στο δικό του κληρονομημένο κόμμα, για να ξαναγίνει μια αρχαία Δεξιά, έστω μικτή και πορώδης. Χοντροκομμένος, βίαιος, συμπλεγματικός και ενοχικός λόγος σαν του κ. Πάγκαλου, γυμναστικός και βεβαιοκρατικός λόγος σαν του κ. Γεωργιάδη, ξυριστικός και ασύντακτος λόγος σαν της κ. Διαμαντοπούλου, θεσμοφανής και ευτραφής σαν του κ. Βορίδη. Σε όλες τις περιπτώσεις δεξιάς εκφοράς παράγεται απειλητικός και αδέξια βωμολοχικός λόγος, υπόγεια τρομοκρατικός και ρατσιστικός, χωρίς κριτικό βάθος. Καμιά εκδοχή της Αριστεράς δεν παθαίνει τίποτα από τη φτωχή και αμυντική εμπάθεια. Το αντίθετο. Η Αριστερά διατηρεί και τα ποσοστά και τα ελαττώματά της.

Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι η κανιβαλικά ανίκανη εξουσία της μικτής νεοδεξιάς στην οποία αναφέρομαι, στο πλάι αυτού του νέου αντιαριστερού λογιοτατισμού, ζητάει από την αριστερά κλειστό, σαφές και ασφαλές σενάριο εξόδου από τη κρίση. Λέει: εμείς (δηλαδή οι ομάδες εξουσίας), είμαστε οι εφαρμοστές μιας πολιτικής. Κακής, ψυχρής, αλλά υπαρκτής. Εσείς τι αντιπροτείνετε; Ισχυρίζονται δηλαδή ότι αυτό το πονηρά ασύντακτο που συντελείται καθημερινά, αυτό το διασπαρμένο, αχανές άδικο, ισχυρίζονται (λέω) ότι είναι υπέρτερο, όχι μόνο γιατί είναι το μόνο πραγματικό(!), αλλά γιατί είναι και το στοιχείο που συγχρόνως υπογραμμίζει την πραγματιστική υστέρηση της αριστεράς. Κατασκευάζοντας έναν άγνωστο προσπαθούν να παίρνουν τους γνωστούς.

Η Αριστερά κομπλάρει, ή δεν δουλεύει επαρκώς πάνω σε παραλλαγές συγκεκριμένων σεναρίων. Πάνω σε λύσεις και αντιλύσεις. Είναι ηττοπαθής στον τρόπο που διαχειρίζεται το χοντροκομμένο στρίμωγμα: Θα κυνηγήσουμε την φοροδιαφυγή των εχόντων, θα πατάξουμε τη γραφειοκρατία, θα μειώσουμε τους εξοπλισμούς, θα προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις κ.λπ . Έτσι απαντά η Αριστερά. Αυτές όμως οι γενικότητες μοιάζουν με τις γενικότητες των κομμάτων εξουσίας: Θα προχωρήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις, θα απελευθερώσουμε τα κλειστά επαγγέλματα και θα πατάξουμε την φοροδιαφυγή. Ένα μέρος της αριστερής ρητορικής τείνει να εγκλωβιστεί σε μια προβλέψιμη γενικότητα -που μοιάζει όμως συγκεκριμένη και είναι απολύτως συμμετρική με την εξουσιαστική γενικότητα. Η Αριστερά αμύνεται όχι γινόμενη σύνθετα συγκεκριμένη, αλλά μιμούμενη την αδέξια ή ανίκανη γενικολογία των κομμάτων εξουσίας. Και αυτή η αδυναμία προκύπτει, όχι μόνο από νωχέλεια, ένα βόλεμα στην καθημερινή πολιτική κουζίνα, αλλά από μια αδυναμία να συστήσει συμπαγές ερμηνευτικό και στρατηγικό σώμα. Π.χ. αυτοδιαιρείται και παραλύει ανάμεσα στις διαφορετικές σχολές σκέψεις και δεν συνθέτει.

Η σχολή της ρήξης με το ευρώ, η σχολή του μαλακού νομίσματος έχει κάποια σοβαρά επιχειρήματα, χωρίς όμως να ολοκληρώνει το ανάπτυγμα: Ποιες οι επιπτώσεις μιας αναχώρησης, μετρήσιμες και προσδιορισμένες, πόσος ο χρόνος της κόλασης, ποια τα μέσα ενδιάμεσης άμυνας κ.λπ. Όμως η θέση αυτή -με όλες τις ασάφειες- δίνει μια ενδιαφέρουσα παραπληρωματικότητα που δυναμώνει την απέναντι -και ηγεμονική- θέση της ευρωπαϊκής εμμονής και του σκληρού νομίσματος. Η ευρωπαϊκή εμμένεια χρειάζεται τη δυνατότητα φυγής και ρήξης για να είναι δυνατή. Ειδάλλως από εμμένεια γίνεται κόλλημα. Η σύνθεση μεγάλων πολιτικών αποστάσεων που δεν θα μοιάζουν αθροιστικό παραδοξολόγημα θα γίνεται ολοένα και εντονότερη ανάγκη το προσεχές διάστημα. Τα φουσκωμένα διακυβεύματα θέλουν διαφορετικής ελαστικότητας εργαλεία. Αλλά χρειάζεται εργασία, διαρκές εργαστήρι σκέψης, μετρήσεις, ομάδες εργασίας, πολιτικά ανοίγματα εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όχι πασάλειμμα ιστοσελίδων και πάντα εν όψει εκλογών!

* Ζωγράφος , επ. καθηγητής ΕΜΠ dsevastakis@arch.ntua.gr

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ

από τη θεραπεία (18 Άνω) στην κοινωνική ένταξη

Όταν λέμε κοινωνική ένταξη των απεξαρτημένων από ουσίες ατόμων, εννοούμε την ένταξή τους στην κοινωνία υπό νέους όρους που τους επιτρέπουν να διεκδικήσουν μια ζωή χωρίς εξαρτήσεις.

Η διαδικασία της ένταξης είναι διπλή: προς τα έξω, προς την κοινωνία, αλλά και προς τα μέσα, προς την εσωτερική πραγματικότητα, τις βαθύτερες ψυχικές ανάγκες του ατόμου. Μέσα από τις πράξεις του ο απεξαρτημένος στην καινούρια του ζωή αποκτά αξία στα μάτια των άλλων, αλλά και στα δικά του. Αναζητά την αναγνώριση, την αποδοχή του άλλου για να επιβεβαιώσει τις δικές του δυνάμεις, για να αναπτύξει το θεμελιακό αίσθημα ότι είναι κάποιος που μετρά.                        

Αυτή η επίπονη διαδικασία υπονομεύεται συχνά είτε από κοινωνικές συνθήκες (ανεργία, φτώχεια, διακρίσεις, προκαταλήψεις, κοινωνικό ρατσισμό, αδιαφορία της πολιτείας, έλλειψη ευαισθησίας ή άγνοιας των δικαστηρίων, αρνητικό ρόλο του οικογενειακού περιβάλλοντος...), είτε από εσωτερικές συνθήκες αν ο ίδιος ο απεξαρτημένος δεν έχει κατακτήσει το αίσθημα του «ανήκειν» σε μια συλλογικότητα.                                                                                                                                 Κι αν μερικοί από αυτούς υποτροπιάσουν, τότε κάποιοι άλλοι διατυμπανίζουν αυτάρεσκα τα στερεότυπα «δεν γίνεται καλά ποτέ ο τοξικομανής» ή «η τοξικομανία είναι μια χρόνια υποτροπιάζουσα ασθένεια στην κατηγορία των ψυχικών διαταραχών» παραβλέποντας τις γενικότερες ευθύνες της κοινωνίας.

Στο ντοκιμαντέρ συναντάμε μερικές  περιπτώσεις ανθρώπων που ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα του 18 ΑΝΩ και είναι κάποια χρόνια καθαροί. Παρακολουθούμε στιγμιότυπα της ζωής τους και εξομολογήσεις τους για τις προσπάθειές τους να βρουν δουλειά, να γίνουν δημιουργικοί, να συνεχίσουν ή να ανατρέψουν κάτι που άφησαν στη μέση, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που τους κληροδότησε το παρελθόν στις ουσίες, να φτιάξουν διαφορετικές σχέσεις με τους γονείς και τα παιδιά τους, αλλά και νέες φιλίες και έρωτες.

Εάν ο άνθρωπος δε γεννιέται αλλά γίνεται, οι προσπάθειες αυτών των ανθρώπων παραπέμπουν στις αντίστοιχες προσπάθειες του καθενός να βρει ένα νέο βηματισμό μετά από όποια αναπόδραστη συμφορά συναντήσει στη ζωή του.

 Ντοκιμαντέρ, H.D. 16:9, έγχρωμο, 67’

Σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΖΕΡΒΑΣ

Σύμβουλος : ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ

Έρευνα - Σενάριο: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΖΕΡΒΑΣ - ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Φωτογραφία: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ, 

Μοντάζ: : ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΖΕΡΒΑΣ -ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΥΔΗΣ

 Ήχος –Μιξάζ : ΝΙΚΟΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ           

Συμπαραγωγή: ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΕΡΒΑΣ FILM PRODUCTION, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Με την ενίσχυση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ