4.28.2012

ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

 της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΣΥΡΑΚΟΥ*
Η πρόσφατη δημοσιοποίηση της έκθεσης της ΤτΕ για την ελληνική οικονομία έρχεται να αποδείξει για μία ακόμη φορά το αδιέξοδο των μνημονιακών μέτρων, αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι σύμφωνα με τον κ. Προβόπουλο στο «αισιόδοξο» σενάριο η ύφεση θα φτάσει στο 5% για το 2012 και η ανεργία πάνω από 19%.
Λίγο μετά, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για τη δραματική επιβάρυνση της καθημερινότητας και της εισοδηματικής πραγματικότητας των Ελλήνων εργαζομένων από τα Μνημόνια και τις πολιτικές δουλείες της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-Νέας Δημοκρατίας σημαίνουν νέο καμπανάκι για όλους μας.
Κόντρα στη λογική των κυρίαρχων που αντιμετωπίζουν την οικονομία ως μεγέθη και αριθμούς, η οικονομική πολιτική δεν είναι παρά συγκεκριμένες επιλογές που καθορίζουν την πραγματικότητα και τις συνθήκες ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.
Γι' αυτό το λόγο, η Αριστερά οφείλει να απαντήσει στο σήμερα και σε αυτό το επίπεδο με πραγματικούς όρους, καθώς τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αρχίσουμε να υλοποιούμε ένα πρόγραμμα που σαφώς θα κοιτάει σε ένα διαφορετικό αύριο, σε μια κοινωνία προς όφελος των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων.
Μια τέτοια προσπάθεια συναντά μοιραία απέναντι της ζητήματα όπως τα τεράστια χρέη των νοικοκυριών που ασφυκτιούν υπό το βάρος της μνημονιακής λεηλασίας, τα τεράστια διαφυγόντα έσοδα από τη φοροδιαφυγή των λίγων και εκλεκτών «κολλητών» των δικομματικών κυβερνήσεων του χθες και βέβαια το χρηματοπιστωτικό τομέα που παρασιτεί σε βάρος της πραγματικής οικονομίας και κερδοσκοπεί προς όφελος των εγχώριων τραπεζιτών.
Επομένως ένα πραγματικά αισιόδοξο σενάριο για την ελληνική κοινωνία, άρα και την ελληνική οικονομία, χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης της.
Αυτό δεν μπορεί παρά να εκκινά από τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους με τρόπο φιλικό προς τους καταναλωτές. Επειδή πουθενά στον πλανήτη δεν υπάρχει παράδειγμα όπου οι ιδιωτικές τράπεζες να έχουν επιτρέψει μία τέτοια ρύθμιση στην κατεύθυνση αυτή, η μόνη λύση είναι η εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση τους.
Περαιτέρω, η υπαγωγή των τραπεζών σε δημόσιο έλεγχο θα μας δώσει τα απαραίτητα χρηματοοικονομικά εργαλεία και τους πόρους για να στηρίξουμε την αναδιάταξη του οικονομικού μοντέλου, η οποία δεν μπορεί παρά να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί από έναν αναδιοργανωμένο, σαφώς πιο αξιοκρατικό και παραγωγικό δημόσιο τομέα.
Τα προηγούμενα από κοινού με τη διαπραγμάτευση για την διαγραφή του χρέους με προστασία ασφαλιστικών ταμείων και μικροαποταμιευτών, με αξιοποίηση κάθε μέσου όπως ο λογιστικός έλεγχος και η διακοπή πληρωμών αλλά και μια προσπάθεια Ευρωπαϊκής ρύθμισης για το χρέος των ευρωπαϊκών κρατών, συνθέτουν ένα πρώτο πλαίσιο ανάκαμψης όχι μόνο της ελληνικής οικονομίας αλλά και της συρρικνούμενης ευρωπαϊκής.
* Η Σταυρούλα Συράκου είναι υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Β' Πειραιά
Παρασκευή 27 Απριλίου
Από την ΙΣΚΡΑ

4.08.2012

ΤΡΑΓΟΥΔΙ Μ.ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ - ΚΗΔΕΙΑ Δ.ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ





Βρεθήκαμε στην Πολιτική Κηδεία του Δημήτρη Χριστούλα.
Η πλέον συγκινητική στιγμή το τραγούδι του φίλου του Μιλτιάδη Πασχαλίδη μαζί με την κόρη του.

4.06.2012

Μια καταγγελία για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία...

Την Τετάρτη λίγο μετά τις 4 η ώρα το απόγευμα μια ομάδα μεταπτυχιακών φοιτητών ολοκληρώσαμε το μάθημά μας στο κτίριο ‘Κωστή Παλαμά’ στη συμβολή των οδών Σίνα και Ακαδημίας. Οκτώ από εμάς, βγαίνοντας από την έξοδο του κτιρίου, ήρθαμε αντιμέτωποι με μια διμοιρία αστυνομικών που φωνάζοντας απειλητικά προς το μέρος μας, μας έκλεισε το δρόμο, μας περικύκλωσε, και αφού μας υπέβαλε σε έλεγχο, μας μετέφερε στο απέναντι πεζοδρόμιο προκειμένου να μας βάλει σε κλούβα για να μεταφερθούμε στην Γ.Α.Δ.Α. Μάταια προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε στα ξεφτέρια της ΕΛ.ΑΣ πως μόλις είχαμε τελειώσει το προγραμματισμένο εβδομαδιαίο μάθημά μας στο εν λόγω κτίριο. Μάταια επίσης, τους το επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο καθηγητής, που ήρθε στο σημείο να συνδράμει.   Περικυκλωμένοι στο απέναντι πεζοδρόμιο, και ενώ πλήθος κόσμου είχε μαζευτεί γύρω μας φωνάζοντας αποδοκιμαστικά ενάντια στις δύο πλέον διμοιρίες (ήρθαν και τα Μ.Α.Τ. για ενισχύσεις), εισπράξαμε το μένος των αστυνομικών, που εμφανώς εκνευρισμένοι από την έντονη κοινωνική κατακραυγή αλλά και από την αντίσταση μας να μπούμε στην κλούβα, άρχισαν να μας σπρώχνουν και να μας προπηλακίζουν. Εν τέλει, οδηγηθήκαμε κινηματογραφικά –με  συνοδεία μηχανών και σειρήνων– στη Γ.Α.Δ.Α., όπου και κρατηθήκαμε ως προσαχθέντες, χωρίς ποτέ να διευκρινιστεί ο λόγος  της προσαγωγής μας, μέχρι να μας αφήσουν δυόμιση ώρες αργότερα.
Το περιστατικό αυτό, βέβαια, δεν αποτελεί παρά μέρος του ευρύτερου κλίματος καταστολής που επιβάλει η εποχή του μνημονίου και αγγίζει ολοένα και ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας. Σε αυτό το κλίμα, αποπειράται η δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων με στόχο τον αποπροσανατολισμό και τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας, με σκοπό, μεταξύ άλλων, το ρεύμα αυτό να αξιοποιηθεί και εκλογικά. Σε αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων για την περισυλλογή απελπισμένων ψήφων εντάσσεται και η επανενεργοποίηση της μαζικής «επιχείρησης σκούπα» στο κέντρο της Αθήνας, με κύριους αποδέκτες τους πλέον ευάλωτους και εξαθλιωμένους ανθρώπους της μητρόπολης, τους μετανάστες.
Εδώ και μέρες η Νομική Σχολή καθώς και η Α.Σ.Ο.Ε.Ε. τελούν υπό καθεστώς ομηρίας από τις αστυνομικές αρχές, λόγω της προσπάθειας κάποιων μεταναστών να  ξεφύγουν από το κυνήγι που έχει εξαπολυθεί εναντίον τους. Για ακόμη μια φορά, όπως και πριν από ένα χρόνο με την απεργία πείνας των 300 μεταναστών, αποφασίστηκε το lock out του Πανεπιστημίου. Το απόγευμα της Τετάρτης οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν στη συγκέντρωση αλληλεγγύης των προπτυχιακών φοιτητών στους μετανάστες περικυκλώνοντας το οικοδομικό τετράγωνο της Νομικής. Και όλα αυτά στον απόηχο της αυτοκτονίας του 77χρονου Δημήτρη Χριστούλα στο Σύνταγμα, ένα από τα θύματα της εξαθλίωσης που έχουνε επιβάλει τα εξοντωτικά μέτρα του Μνημονίου. Ενάντια στα τελευταία, καθώς και την κρατική καταστολή, προτάσσουμε τον αγώνα, την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Ο χώρος του Πανεπιστημίου είναι χώρος ελευθερίας, κινητοποίησης, αλληλεγγύης και συλλογικής συμμετοχής σε κοινωνικές και πολιτικές διεκδικήσεις.